Ustalanie statusu przedsiębiorstwa na gruncie prawa UE – Istotne informacje i główne problemy.

Status danego przedsiębiorstwa ustala się przede wszystkim w celu uzyskania równego rodzaju pomocy publicznej dla każdego przedsiębiorcy, co wiąże się z zasadą równego traktowania przedsiębiorców. Ponadto niektóre przepisy regulują inne obowiązki dla mikro przedsiębiorcy, a inne dla przedsiębiorcy małego czy też dużego.  Ustalenia statusu przedsiębiorstwa dokonuje się również na gruncie prawa ochrony konkurencji przy ustalaniu, czy określone zasady konkurencji nie zostały naruszone. Z powyższych powodów szczególnie istotne jest dokonanie analizy swojej firmy i ustalenie, czy jest przedsiębiorcą mikro, małym, średnim czy dużym.

 
Spis treści

1. Istota ustalania statusu przedsiębiorstwa.
2. Definicja „przedsiębiorstwa”, „przedsiębiorcy” i „działalności gospodarczej”.
3. Podstawowe zasady klasyfikacji przedsiębiorstw.
4. Przedsiębiorstwo samodzielne, powiązane, partnerskie.
5. Dane na podstawie których ustala się status przedsiębiorstwa.
6. Ustalenie statusu przedsiębiorstwa na przykładzie.
7. Podsumowanie

1. Istota ustalania statusu przedsiębiorstwa.

Co do zasady aktywna działalność państwa (jako sprawującego władzę publiczną) wobec wybranych podmiotów, która stanowi pomoc publiczną, jest zakazana w Unii Europejskiej (dalej jako: „UE”) UE stoi bowiem na stanowisku, że każda forma wsparcia, udzielanego z zasobów państwowych wybranym podmiotom, mająca wpływ na wewnętrzny rynek UE, stawia ich w pozycji uprzywilejowanej względem tych, którzy pomocy nie otrzymali. Powyższe jest wbrew jednej z podstawowych zasad UE tj. zasadzie swobodnej konkurencji.  Konsekwencją tego jest wprowadzenie przez UE ograniczeń udzielania pomocy publicznej, co miało fundamentalne znaczenie, jeżeli chodzi o funkcjonowanie rynku wewnętrznego UE. W tym celu wprowadzono w prawie UE definicję pomocy publicznej i związane z tym definicje mikro, małego, średniego i dużego przedsiębiorcy, a ustalanie statusu danego przedsiębiorcy stało się koniecznością w przypadku woli uzyskania jakiejkolwiek pomocy publicznej.

Jak już wspomniano wyżej pojęcie pomocy publicznej ma swoje źródło w prawie unijnym. Fundamentalnym dokumentem traktującym o niej jest Rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. U. UE. L. z 2014 r. Nr 187, str. 1 z późn. zm.), zwane dalej „Rozporządzeniem „lub „zwane dalej „GBER” wraz z załącznikiem nr I do Rozporządzenia, zwane dalej „Załącznikiem”.

2. Definicja „przedsiębiorstwa”, „przedsiębiorcy” i „działalności gospodarczej”.

Prawidłowa interpretacja pojęcia „pomocy publicznej”, jak i pojęć związanych z pomocą publiczną powinna opierać się nie tylko o prawo krajowe, ale przede wszystkim o prawo unijne. Przy ustalaniu statusu przedsiębiorstwa należy zatem zwrócić szczególną uwagę na szerokie rozumienie takich pojęć jak: „państwo i zasoby państwowe”, „przedsiębiorca”, „działalność gospodarcza”, „wpływ na rynek unijny”, i „pomoc publiczna”.

Według definicji przedsiębiorstwa określonej w Załączniku za przedsiębiorstwo uważa się podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na jego formę prawną. Zalicza się tu w szczególności osoby prowadzące działalność na własny rachunek oraz przedsiębiorstwa rodzinne zajmujące się rzemiosłem lub inną działalnością, a także spółki lub konsorcja prowadzące regularną działalność gospodarczą.

Przedsiębiorca to każdy podmiot zaangażowany w działalność gospodarczą, niezależnie od jego formy prawnej i źródeł jego finansowania. Co więcej, nie ma znaczenia, czy jest to podmiot nastawiony na zysk czy też nie. Przedsiębiorcą może być więc również fundacja, która nie działa z zamiarem osiągania zysku, jeśli prowadzi działalność gospodarczą na cele statutowe. Należy podkreślić, iż przepisy prawa unijnego znajdują zastosowanie także w odniesieniu do podmiotów sektora publicznego prowadzących działalność gospodarczą, np. spółek jednostek samorządu terytorialnego, a nawet samych jednostek samorządu terytorialnego.

Działalnością gospodarczą, według unijnego prawa konkurencji, będzie zaś (rozumiane bardzo szeroko) oferowanie na rynku towarów bądź świadczenie na nim usług. Należy zwrócić uwagę, że zakres tego pojęcia jest szerszy niż w prawie krajowym (art. 3 Prawa przedsiębiorców), ponieważ działalność może mieć charakter gospodarczy, w rozumieniu unijnego prawa konkurencji, także w przypadku gdy nie ma charakteru zarobkowego, czy też nie jest prowadzona w sposób zorganizowany lub ciągły.

3. Podstawowe zasady klasyfikacji przedsiębiorstw.

Definicja MŚP została zawarta w art. 2 Załącznika I do Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. U. UE. L. z 2014 r. Nr 187, str. 1 z późn. zm.). Stosownie do powyższego (w wersji na dzień 27.07.2020 r.) pułapy zatrudnienia oraz pułapy finansowe określające kategorię przedsiębiorstwa kształtują się następująco:

Do kategorii mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw ("MŚP") należą przedsiębiorstwa, które zatrudniają mniej niż 250 pracowników i których roczny obrót nie przekracza 50 milionów EUR, lub roczna suma bilansowa nie przekracza 43 milionów EUR:

• W kategorii MŚP mikroprzedsiębiorstwo definiuje się jako przedsiębiorstwo, które zatrudnia mniej niż 10 pracowników i którego roczny obrót lub roczna suma bilansowa nie przekracza 2 milionów EUR.
• W kategorii MŚP małe przedsiębiorstwo definiuje się jako przedsiębiorstwo, które zatrudnia mniej niż 50 pracowników i którego roczny obrót lub roczna suma bilansowa nie przekracza 10 milionów EUR.
• W kategorii MŚP średnie przedsiębiorstwo definiuje się jako przedsiębiorstwo które zatrudnia mniej niż 250 pracowników i którego roczny obrót nie przekracza 50 milionów EUR, lub roczna suma bilansowa nie przekracza 43 milionów EUR.

Przy czym do określania liczby personelu i kwot finansowych wykorzystuje się dane odnoszące się do ostatniego zatwierdzonego okresu obrachunkowego i obliczane w skali rocznej. Uwzględnia się je począwszy od dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. Kwota wybrana jako obrót jest obliczana z pominięciem podatku VAT i innych podatków pośrednich.

Natomiast przy ustalaniu, czy przedsię­biorstwo jest mikro, małym lub średnim przedsiębiorstwem, wielkość przedsiębiorstwa (liczba pracowników, obrót i suma bilansowa) nie jest jedynym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę. Faktycz­nie przedsiębiorstwo może być bardzo małe pod tymi względami, ale jeśli ma dostęp do znacznych dodatkowych zasobów, ponieważ należy do większego przedsiębior­stwa lub jest z nim powiązane, może nie kwalifikować się jako MŚP. W przypadku przedsiębiorstw o bardziej złożonej strukturze, w szczególności tych należących do grupy przedsiębiorstw, konieczna może być zatem analiza danego przedsiębiorstwa w ramach całej grupy kapitałowej.

4. Przedsiębiorstwo samodzielne, powiązane, partnerskie.

Dla określenia statusu MŚP w pierwszej kolejności konieczne jest ustalenie, czy dane przedsiębiorstwo jest przedsiębiorstwem samodzielnym, powiązanym czy partnerskim, ponieważ od tego zależy, które dane będziemy brali pod uwagę przy obliczaniu wartości podanych w definicji określonej w pkt 3 powyżej.

Przedsiębiorstwo jest samodzielne, jeżeli:

• jest całkowicie niezależne, tj. nie ma udziału w innych przedsiębiorstwach oraz
• żadne przedsiębiorstwo nie ma w nim udziału lub
• posiada poniżej 25% kapitału lub praw głosu (w zależności od tego, która z tych wielkości jest większa) w co najmniej jednym innym przedsiębiorstwie lub
• jakiekolwiek strony zewnętrzne posiadają nie więcej niż 25% kapitału lub praw głosu (w zależności od tego, która z tych wielkości jest większa) w tym przedsiębiorstwie lub
• nie jest powiązane z innym przedsiębior­stwem poprzez osobę fizyczną w rozumieniu art. 3 ust. 3 Załącznika.

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 3 Załącznika „Przedsiębiorstwa powiązane" oznaczają przedsiębiorstwa, które pozostają w jednym z poniższych związków:

• przedsiębiorstwo ma większość praw głosu w innym przedsiębiorstwie w roli udziałowca/akcjonariusza lub członka;
• przedsiębiorstwo ma prawo wyznaczyć lub odwołać większość członków organu administracyjnego, zarządzającego lub nadzorczego innego przedsiębiorstwa;
• przedsiębiorstwo ma prawo wywierać dominujący wpływ na inne przedsiębiorstwo na podstawie umowy zawartej z tym przedsiębiorstwem lub postanowień w jego statucie lub umowie spółki;
• przedsiębiorstwo będące udziałowcem/akcjonariuszem lub członkiem innego przedsiębiorstwa kontroluje samodzielnie, na mocy umowy z innymi udziałowcami/akcjonariuszami lub członkami tego przedsiębiorstwa, większość praw głosu udziałowców/akcjonariuszy lub członków w tym przedsiębiorstwie.

Przedsiębiorstwami powiązanymi są zatem przedsiębiorstwa tworzące grupę, w której jedno przedsiębiorstwo kontroluje bezpośrednio lub pośrednio większość praw głosu w innym przedsiębiorstwie lub wywiera dominujący wpływ na inne przedsiębiorstwo. Dwa przedsiębiorstwa lub większa ich liczba są powiązane, jeżeli pozostają one ze sobą w którymkolwiek ze wskazanych wyżej związków. Bez znaczenia pozostaje przy tym, który z podmiotów występuje jako przedsiębiorstwo wnioskujące o pomoc, ponieważ jeżeli między danymi przedsiębiorstwami istnieją opisane powyżej relacje, każde z nich (a zatem podmiot kontrolujący i kontrolowany) jest traktowane jako mające status powiązanego.

W Poradniku MŚP (Poradnik dla użytkowników dotyczący definicji MŚP Komisji Europejskiej, Urząd Publikacji UE, 2015 (s. 33) Komisja wskazała przypadki, w których przyjmuje, że występuje dominujący wpływ jednego podmiotu na drugi skutkujący uznaniem ich za powiązane. W poradniku zostały również wskazane przykłady takich powiązań, do których warto sięgnąć w razie wątpliwości.

Z treści artykułu 3 Załącznika badanie występowania relacji między przedsiębiorstwami nie ogranicza się do bezpośrednich związków, lecz powinno być prowadzone również w odniesieniu do związków zachodzących za pośrednictwem innych podmiotów. Jeżeli zatem podmiot A jest powiązany z podmiotem B, a podmiot B jest powiązany z podmiotem C, to należy uznać, że A i C są przedsiębiorstwami powiązanymi.

Stosownie zaś do art. 3 ust. 2 ww. aktu "Przedsiębiorstwa partnerskie" oznaczają wszystkie przedsiębiorstwa, które nie zostały zakwalifikowane jako przedsiębiorstwa powiązane w rozumieniu ust. 3 i między którymi istnieją następujące związki:  przedsiębiorstwo (przedsiębiorstwo wyższego szczebla) posiada, samodzielnie lub wspólnie z co najmniej jednym przedsiębiorstwem powiązanym w rozumieniu ust. 3, co najmniej 25 % kapitału innego przedsiębiorstwa (przedsiębiorstwa niższego szczebla) lub praw głosu w takim przedsiębiorstwie.

Przedsiębiorstwo, o którym mowa wyżej można jednak zakwalifikować jako samodzielne i w związku z tym niemające żadnych przedsiębiorstw partnerskich, nawet jeśli niżej wymienieni inwestorzy osiągnęli lub przekroczyli pułap 25 %, pod warunkiem że nie są oni powiązani w rozumieniu wskazanym w pkt 4.4. powyżej, indywidualnie ani wspólnie, z danym przedsiębiorstwem i są to:

• publiczne korporacje inwestycyjne, spółki venture capital, osoby fizyczne lub grupy osób fizycznych prowadzące regularną działalność inwestycyjną w oparciu o venture capital, które inwestują w firmy nienotowane na giełdzie (tzw. anioły biznesu), pod warunkiem że całkowita kwota inwestycji w jedno przedsiębiorstwo wynosi mniej niż 1 250 000 EUR;
• uczelnie wyższe lub ośrodki badawcze nienastawione na zysk;
• inwestorzy instytucjonalni, w tym fundusze rozwoju regionalnego;
• niezależne władze lokalne z rocznym budżetem poniżej 10 milionów EUR oraz liczbą mieszkańców poniżej 5 000.

Co do szerszego rozumienia powyższych pojęć, również odsyłam do Poradnika dla użytkowników dotyczącego definicji MŚP Komisji Europejskiej, ponieważ w glosariuszu zawartym na s. 33 tegoż poradnika opisano szerzej, co komisja europejska rozumie pod opisanymi wyżej pojęciami. W tym miejscu należy zaznaczyć, że co prawda ww. Poradnik nie ma mocy wiążącej, natomiast może okazać się niezwykle przydatny przy ustalaniu statusu MŚP, szczególnie w przypadku spółek pozostających w dużych grupach kapitałowych.

5. Dane na podstawie których ustala się status przedsiębiorstwa.

Jeśli chodzi o dane, na podstawie których ustala się status MŚP to są to:

• Liczba zatrudnionych;
• Obrót roczny lub
• Roczna suma bilansowa.

Liczba zatrudnionych jest obowiązkowym kry­terium stosowanym na potrzeby określenia, czy przedsiębiorstwo można uznać za MŚP, a jeśli tak, to do której kategorii MŚP dane przedsiębior­stwo należy. Jeżeli przedsiębiorstwo nie spełnia tego kryterium, nie można uznać go za MŚP.

Kryterium liczby zatrudnionych obejmuje pra­cowników zatrudnionych w pełnym wymia­rze czasu pracy, pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy, pracowni­ków zatrudnionych na czas określony oraz pra­cowników sezonowych. W skład zatrudnionych wchodzą:

• pracownicy,
• osoby pracujące dla przedsiębiorstwa, które zostały do niego oddelegowane i są uważane za pracowników na mocy prawa krajowego (może to również obejmować pracowników zatrudnionych na czas określony lub tzw. pra­cowników tymczasowych),
• właściciele-kierownicy,
• wspólnicy prowadzący regularną działalność w przedsiębiorstwie i czerpiący z niego korzy­ści finansowe.

Liczba zatrudnionych nie obejmuje praktykantów lub studentów odbywających szkolenia zawodowe na podstawie umowy o praktyce lub szkoleniu zawodowym oraz pracowników przebywających na urlopie macierzyńskim lub rodzicielskim.

Należy zauważyć, że przy ustalaniu liczby zatrudnionych istotna jest definicja pracownika. W tym wypadku zastosowanie mają krajowe przepisy prawa pracy, które różnią się w poszczególnych krajach.

Podstawowa liczba zatrudnionych wyra­żona jest w rocznych jednostkach roboczych. Każdy, kto był zatrudniony w pełnym wymia­rze czasu pracy w danym przedsiębior­stwie lub w jego imieniu w ciągu całego roku referencyjnego, stanowi jedną jednostkę w niepełnym wymiarze czasu pracy, pracow­ników sezonowych i osób, które nie przepra­cowały pełnego roku, traktowana jest jako części ułamkowe jednostki.

Obrót roczny określa się przez obliczenie dochodu, jaki w ciągu uwzględnianego roku przedsiębiorstwo uzyskało ze sprzedaży produk­tów i świadczenia usług w ramach swojej zwykłej działalności gospodarczej, po odjęciu rabatów. Obrót należy liczyć bez uwzględnienia podatku od wartości dodanej (VAT) oraz innych podatków pośrednich.

Natomiast Roczna suma bilansowa odnosi się do wartości głównych aktywów przedsiębiorstwa.

Do określania liczby personelu i kwot finansowych wykorzystuje się dane odnoszące się do ostatniego zatwierdzonego okresu obrachunkowego i obliczane w skali rocznej. Uwzględnia się je począwszy od dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych (art. 4 ust. 1 Załącznika).

Jeżeli w dniu zamknięcia ksiąg rachunkowych dane przedsiębiorstwo stwierdza, że w skali rocznej przekroczyło pułapy zatrudnienia lub pułapy finansowe określone w art. 2, lub spadło poniżej tych pułapów, uzyskanie lub utrata statusu średniego, małego lub mikroprzedsiębiorstwa następuje tylko wówczas, gdy zjawisko to powtórzy się w ciągu dwóch kolejnych okresów obrachunkowych (art. 4 ust. 2 Załącznika).

Jeżeli zatem przedsiębiorstwo przekroczy pułap zatrudnienia lub próg finansowy w trakcie roku referencyjnego, nie wpłynie to na sytuację przedsiębiorstwa i zachowa ono status MŚP, z którym rozpoczęło dany rok obrachunkowy. Straci jednak status MŚP, jeżeli przekroczy pułapy lub progi w ciągu dwóch kolejnych okresów obrachunkowych. I odwrotnie, przedsiębiorstwo może uzyskać status MŚP, jeśli wcześniej było dużym przedsiębiorstwem, lecz następnie spadło poniżej progu lub pułapu w ciągu dwóch kolejnych okresów obrachunkowych.

Przedsiębiorstwa, w przypadku których zaszła zmiana własności, należy ocenić na podstawie ich struktury udziałów w chwili transakcji, a nie w momencie zamknięcia ostatnich rachunków. Dlatego utrata statusu MŚP może być natychmiastowa.

W przypadku nowo utworzonych przedsiębiorstw, których księgi rachunkowe nie zostały jeszcze zatwierdzone, odpowiednie dane pochodzą z szacunków dokonanych w dobrej wierze w trakcie roku obrotowego (art. 4 ust. 3 Załącznika).

W przypadku przedsiębiorstwa mającego przedsiębiorstwo partnerskie lub przedsiębiorstwa powiązane dane, w tym dane dotyczące liczby personelu, określa się na podstawie ksiąg rachunkowych i innych danych przedsiębiorstwa lub, jeżeli istnieją, skonsolidowanego sprawozdania finansowego danego przedsiębiorstwa lub skonsolidowanego sprawozdania finansowego innego przedsiębiorstwa, w którym ujęte jest dane przedsiębiorstwo.

Natomiast bez względu na to, czy przedsiębiorstwo sporządza skonsolidowane sprawozdania finansowe, ostateczne dane, które należy uwzględnić w przypadku każdego przedsiębiorstwa, powinny obejmować dane:

• rozpatrywanego przedsiębiorstwa,
• każdego przedsiębiorstwa partnerskiego,
• każdego przedsiębiorstwa powiązanego z nim,
• każdego przedsiębiorstwa powiązanego z którymkolwiek z jego przedsiębiorstw partnerskich,
• każdego przedsiębiorstwa powiązanego z jego przedsiębiorstwami powiązanymi,
• każdego partnera przedsiębiorstw powiązanych.

Dane, o których mowa wyżej, uzupełnia się danymi dotyczącymi każdego przedsiębiorstwa partnerskiego będącego bezpośrednio przedsiębiorstwem wyższego lub niższego szczebla w stosunku do danego przedsiębiorstwa. Uzupełnienie danych jest proporcjonalne do procentowego udziału w kapitale lub prawach głosu (zależnie od tego, która z tych wartości jest większa).

Dane, o których mowa wyżej, uzupełnia się pełnymi danymi każdego przedsiębiorstwa, które jest bezpośrednio lub pośrednio powiązane z danym przedsiębiorstwem, jeśli dane te nie zostały podane wcześniej w ramach skonsolidowanego sprawozdania finansowego.

Z powyższego wynika, że w odniesieniu do przedsiębiorstw partnerskich, przy ustalaniu, czy przedsiębiorstwo kwalifikuje się do statusu MŚP, dane przedsiębiorstwo musi dodać do własnych danych pewien procent liczby zatrudnionych swojego partnera i pewien procent jego danych finansowych. Procent ten odzwierciedla odsetek posiadanych udziałów lub praw głosu – w zależności od tego, który jest większy. Jeśli istnieje kilka przedsiębiorstw partnerskich, taki sam rodzaj obliczeń należy przeprowadzić dla każdego z partnerów znajdującego się bezpośrednio na rynku wyższego lub niższego szczebla w stosunku do danego przedsiębiorstwa. Ponadto trzeba uwzględnić proporcjonalne dane każdego przedsiębiorstwa, które jest powiązane z którymkolwiek z partnerów danego przedsiębiorstwa. Danych partnera nie bierze się jednak pod uwagę. Dalsze dane mogą być wymagane w poszczególnych przypadkach (np. konsolidacji metodą praw własności) w celu ustalenia relacji między ocenianym przedsiębiorstwem a ewentualnymi przedsiębiorstwami partnerskimi lub powiązanymi.

Aby w odniesieniu do przedsiębiorstw powiązanych ustalić, czy przedmiotowe przedsiębiorstwo odpowiada pułapowi zatrudnienia i jednemu z progów finansowych, które określono w definicji, do danych przedmiotowego przedsiębiorstwa trzeba dodać 100% danych przedsiębiorstwa powiązanego. W większości państw członkowskich takie przedsiębiorstwa są prawnie zobowiązane do sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych lub są ujęte w skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych innego przedsiębiorstwa poprzez konsolidację metodą pełną. Jeżeli przedmiotowe przedsiębiorstwo nie sporządza skonsolidowanych sprawozdań finansowych, a przedsiębiorstwo, z którym jest ono powiązane, jest z kolei związane (jest parterem przedsiębiorstwa powiązanego) z innymi przedsiębiorstwami, przedmiotowe przedsiębiorstwo musi dodać do swoich danych 100% danych wszystkich tych przedsiębiorstw powiązanych oraz proporcjonalny odsetek danych przedsiębiorstw partnerskich.

6. Ustalenie statusu przedsiębiorstwa na przykładzie.

Najlepiej zobrazować proces ustalania statusu przedsiębiorstwa na prostym przykładzie:

Ustalamy status przedsiębiorstwa firmy A.

Firma A ma:

• 20% udziałów w firmie B
• 30% udziałów w firmie C, która ma 30% udziałów w firmie F
• 60% udziałów w firmie D, która ma 30% udziałów w firmie G
• 60% udziałów w firmie E, która ma 70% udziałów w firmie H

Firma I ma 70% udziałów w firmie A.

Dla obliczenia statusu przedsiębiorstwa A powinniśmy uwzględnić następujące dane:

• 100% danych przedsiębiorstwa A;
• 100% danych przedsiębiorstwa I – jest to przedsiębiorstwo powiązane z przedsiębiorstwem A;
• 30% danych przedsiębiorstwa C – jest to przedsiębiorstwo partnerskie;
• 100% danych przedsiębiorstwa D – jest to przedsiębiorstwo powiązane z przedsiębiorstwem A; do danych przedsiębiorstwa A należy najpierw dodać 30% danych przedsiębiorstwa G, ponieważ jest to jego przedsiębiorstwo partnerskie;
• 100% danych przedsiębiorstwa E – jest to przedsiębiorstwo powiązane z przedsiębiorstwem A; do danych przedsiębiorstwa D należy najpierw dodać 100% danych przedsiębiorstwa H, ponieważ jest to jego przedsiębiorstwo powiązane.

Do ustalania statusu przedsiębiorstwa nie uwzględniamy danych przedsiębiorstwa B, ponieważ nie jest przedsiębiorstwem ani powiązanym ani partnerskim oraz przedsiębiorstwa F, ponieważ jest to przedsiębiorstwo partnerskie przedsiębiorstwa partnerskiego.

Oczywiście powyższy przykład obrazuje ustalanie statusu przedsiębiorstwa w uproszczony sposób, uwzględniając jedynie procentowy udział spółek w przedsiębiorstwie A oraz własności udziałów przedsiębiorstwa A w innych spółkach. Natomiast przy ustalaniu statusu przedsiębiorstwa należy wziąć pod uwagę również inne aspekty uczestnictwa w spółkach jak prawo głosu, czy też prawo wybierania organów w spółce. Istotne w tym kontekście jest również to, czy dana spółka jest spółką osobową czy też kapitałową. Zatem przy ustalaniu statusu danego przedsiębiorstwa warto każdorazowo przeanalizować umowę spółki analizowanej i umowy wszystkich spółek z danej grupy.

7. Podsumowanie

Ustalenie statusu przedsiębiorstwa nie jest niestety rzeczą prostą. Problemu zazwyczaj nie ma, jeżeli dana spółka nie jest w żaden sposób powiązana z innymi podmiotami. W praktyce jednak przedsiębiorstwa takie zdarzają się niezwykle rzadko. Natomiast udział przedsiębiorstwa w grupie kapitałowej obliguje do szerszej analizy w zasadzie każdego podmiotu z tejże grupy. W związku z tym przy ustalaniu statusu przedsiębiorstwa należy kierować się nie tylko podstawowymi zasadami wyartykułowanymi w przepisach, ale również dokonać wnikliwej analizy sytuacji prawno-finansowej danego przedsiębiorstwa w kontekście tych przepisów.