Utracone wadium może być kosztem

Często przedsiębiorcy biorący udział w przetargach muszą ustanowić zabezpieczenie dla zapewnienia przestrzegania warunków umowy, znane jako wadium. W sytuacji, gdy do podpisania umowy nie dochodzi z winy uczestnika, organizator przetargu może zatrzymać wpłaconą kwotę zabezpieczenia.

Jednym z kontrowersyjnych zagadnień jest możliwość uznania utraty wadium za koszt uzyskania przychodu, co jest różnie interpretowane przez sądy i organy podatkowe. Jednakże, w dniu 29 stycznia 2025 roku, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną nr 0114-KDIP2-1.4010.704.2024.1.PK, w której przyznał rację podatnikowi, który stracił wadium wskutek opóźnienia w dostarczeniu uzupełnienia dokumentu JEDZ (Jednolitego Dokumentu Europejskiego Zamówienia) z powodu problemów technicznych na platformie do podpisu elektronicznego. Skutkiem tego było odrzucenie oferty i zatrzymanie wadium przez zamawiającego.

Podatnik uzasadniał, że gdyby jego oferta została wybrana, umowa z zamawiającym zostałaby podpisana, co skutkowałoby powstaniem przychodu. W związku z tym, koszty wadium były związane z jego działalnością gospodarczą. W tym przypadku, mimo że przedsiębiorca podjął próbę wyjaśnienia sytuacji poprzez wysłanie dwóch pism, zdecydował się nie kontynuować sporu, aby nie zniszczyć dobrych relacji z zamawiającym, który był jego klientem od wielu lat. Ponadto, uznał, że dalsze prowadzenie sporu mogłoby wiązać się z dużymi kosztami, takimi jak opłaty sądowe czy wynagrodzenie pełnomocników.

Organ podatkowy zgodził się z podatnikiem, że poniesienie kosztów wadium miało na celu zabezpieczenie źródła przychodów, czyli uniknięcie kosztów związanych z konfliktem oraz utratą klienta. W związku z tym, podatnik mógł zaliczyć utratę wadium do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ wadium nie zostało wymienione w katalogu wydatków, które nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu zgodnie z art. 16 ust. 1 tej samej ustawy.