Wydatków na reklamę bez związku z prowadzoną działalnością nie zaliczymy do koszów uzyskania przychodu. W szczególności, gdy nośnikiem reklamy będzie motocykl do jazdy torowej.
Kosztami uzyskania przychodów mogą być między innymi wydatki na reklamę, które obejmują szeroko rozumiane działania promocyjne i informacyjne. Natomiast koszty reprezentacji nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, co wynika z art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o PIT. Często przedsiębiorcy napotykają trudności w rozróżnieniu między wydatkami na reklamę, które mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, a kosztami reprezentacji, które nie podlegają odliczeniu.
Spis treści:
Związek z prowadzoną działalnością w świetle interpretacji indywidualnych
Reklama w kosztach firmy
Reklama to wszelkie działania, których celem jest rozpowszechnienie informacji o firmie, produkcie lub usłudze, aby przyciągnąć uwagę odbiorców i zachęcić ich do zakupu. Może ona przybierać różne formy, takie jak ogłoszenia w mediach, plakaty, ulotki, banery, artykuły sponsorowane czy próbki produktów. Prawo nie zakazuje ujmowania w kosztach wydatków na reklamę, ponieważ jej celem jest pozyskanie nowych źródeł przychodów.
Wydatki na reklamę i promocję służą zwiększeniu przychodu firmy, dlatego co do zasady mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu. Jednak podatnicy często napotykają trudności w określeniu, czy dany wydatek można uznać za koszt podatkowy, gdyż granica między reklamą a reprezentacją bywa płynna.
Przepisy nie definiują pojęć reklamy i reprezentacji. Zwykle reklamę rozumie się jako wszelkie działania mające na celu kształtowanie popytu poprzez informowanie przyszłych klientów o towarach lub usługach w celu zachęcenia ich do zakupu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kosztów uzyskania przychodu zależy od oceny czy podatnik mógł przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.
Możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.
Konstrukcja art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ust. 1 tej ustawy) pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętego przychodu, bądź zachowanie źródła przychodu.
Pojęcia "w celu" osiągnięcia przychodu oraz "zachowanie" lub "zabezpieczenie" źródła przychodów nie są jednoznacznie określone w przepisach. Koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to te, które podatnik ponosi z zamiarem uzyskania korzyści. Jednak nie każdy wydatek, który jest związany z działalnością gospodarczą, można odliczyć. Odliczeniu podlega jedynie wydatek, który ma bezpośredni lub pośredni związek z przychodami. Do tego szczególnie istotna jest możliwość wykazania związku przyczynowo- skutkowego, że poniesienie kosztu miało lub mogło mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.
Związek z prowadzoną działalnością w świetle interpretacji indywidualnych
Podatnik, oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością, powinien przewidzieć, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do uzyskania przychodu. W chwili ponoszenia wydatku cel ten musi być jasny i widoczny. Jeśli związek między kosztem a przychodem nie jest wyraźny, należy go oceniać z perspektywy zdrowego rozsądku, analizując każdą sytuację indywidualnie.
Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.
W interpretacji indywidualnej z dnia 18 października 2024 roku (nr 0113-KDIPT2-1.4011.564.2024.3.MAP), podatnik pytał, czy wydatki na zakup motocykla do jazdy torowej oraz jego oklejenie logotypami i znakami firmowymi, a także koszty związane z jego bieżącą eksploatacją i udziałem w zawodach, mogą zostać zaliczone bez ograniczeń do kosztów uzyskania przychodów.
Podatnik argumentował, że wydatki te realizują cel reklamowy jego działalności, która obejmuje usługi budowlane, i pośrednio mogą przyczynić się do zwiększenia przychodów bowiem mogą prowadzić do zwiększenia grona odbiorców oferowanych usług.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził jednak, że stanowisko podatnika jest nieprawidłowe. Wskazał, że wydatki poniesione na udział w wyścigach torowych nie mają ścisłego i niebudzącego wątpliwości związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nie wiążą się również z całokształtem funkcjonowania firmy wykonującej roboty budowlane. Trudno bowiem wskazać obiektywny wpływ udziału w wyścigach torowych na uzyskanie przychodu z działalności związanej z branżą budowlaną.
Wnioski
Przedstawiona interpretacja pokazuje, że kwalifikowanie wydatków jako kosztów uzyskania przychodu wymaga starannej oceny czy podatnik mógł przewidzieć, że dany wydatek przyczyni się do uzyskania przychodu lub zabezpieczenia jego źródła.
Konstrukcja art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ust. 1 tej ustawy) pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętego przychodu, bądź zachowanie źródła przychodu.
Na przykład zakup luksusowego zegarka i umieszczenie na jego pasku logo firmy podatnika może być uznane za koszt uzyskania przychodu, jeśli działalność podatnika obejmuje sprzedaż takich zegarków, co potwierdza interpretacja indywidualna z 1 marca 2024 roku (nr 0114-KDIP3-2.4011.16.2024.1.MJ).
