Wyłączna modyfikacja produktu nie uprawnia do skorzystania z ulgi na ekspansję

Wydatki na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktu, który jest przez podatnika wyłącznie modyfikowany, nie będą podlegały odliczeniu od podstawy opodatkowania w ramach ulgi na ekspansję, gdyż produkt ten nie jest przez niego wytworzony – wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji Indywidualnej z dnia 27 maja 2024 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.161.2024.1.JG.

Spis treści:

1. Stan faktyczny sprawy
2. Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej
3. Stanowisko Dyrektora KIS

Stan faktyczny

Z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej wystąpiła Spółka zajmująca się wyrobem i sprzedażą produktów. Celem Spółki jest zapewnienie ciągłego rozwoju sprzedaży opartego na pozyskiwaniu nowych klientów i kontynuowania współpracy z obecnymi odbiorcami. W tym celu Spółka ponosi oraz zamierza ponosić wydatki związane z reklamą i marketingiem, takie jak między innymi tworzenie broszur produktowych, katalogów, reklam na stronach internetowych, w mediach społecznościowych, korzystanie z usług firm w postaci programów reklamowych.

Sprawa dotyczyła jednego z oferowanych przez Spółkę produktów, na który nanosi ona autorskie nadruki, który w następnej kolejności trafia w takiej formie do sprzedaży. W związku z tym, z racji, że Spółka ponosi wydatki na działania promocyjne, które mają na celu pozyskiwanie nowych klientów i promowanie oferowanych produktów, Spółka rozważa skorzystanie z ulgi prowzrostowej wskazanej w art. 18eb ustawy o CIT[i] (tzw. ulga na ekspansję), umożliwiającej dodatkowe odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na rozwój i promowanie produktów.

Wniosek o wydanie Interpretacji Indywidualnej

Spółka wystąpiła do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z pytaniem czy zakupione przez nią produkty, na które nanoszony jest nadruk, spełniają definicję wskazaną w art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT tj. definicję produktu wytwarzanego przez podatnika.

Zdaniem Spółki, zakupione produkty, na które nanoszony jest zaprojektowany przez Spółkę autorski nadruk będą spełniać definicję produktu wytworzonego przez podatnika, gdyż produkcja dokonywana przez Spółkę nie sprowadza się jedynie do zakupu gotowych komponentów od innych producentów. Spółka podkreśliła, że to ona jest producentem nadruków, a zakupione przez nią produkty, na które jest on nanoszony, są wyłącznie składnikiem potrzebnym do wytworzenia nowego produktu.

Stanowisko Dyrektora KIS

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko Wnioskodawców za nieprawidłowe. Stwierdził on, że wskazane przez Wnioskodawcę produkty, po naniesieniu na nie nadruku, posiadają te same właściwości jak towary, którymi Spółka dysponowała przed modyfikacją. Wobec tego, zdaniem DKIS produkty te nie stają się innym produktem w ujęciu rodzajowym niż produkt wyjściowy. DKIS podkreślił, że uzyskany na skutek przetworzenia towar zasadniczo funkcjonuje w tym samym segmencie rynku i konkuruje bezpośrednio z towarami w swej pierwotnej postaci.

Zatem, nabywane przez Wnioskodawcę produkty, na które potem wyłącznie nanoszony jest przez Spółkę nadruk, nie będą spełniać definicji produktu wytworzonego przez podatnika, o której mowa w art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT. Wobec tego, Spółka nie będzie mogła skorzystać z dodatkowego odliczenia od postawy opodatkowania wydatków poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży powyższego produktu.

[i] Art.  18eb ustawy o CIT

1. Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

2. Przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

3. Przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

4. Podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

5. Przy ustalaniu spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

6. W przypadku gdy podatnik, który skorzystał z odliczenia, nie spełni warunku, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.

7. Za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1) uczestnictwa w targach poniesione na:

1. a) organizację miejsca wystawowego,

2. b) zakup biletów lotniczych dla pracowników,

3. c) zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2) działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3) dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4) przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5) przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

8. Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

9. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

10. Koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.