Oświadczenie o należytej staranności według EUDR: jeden produkt, dostawa czy dostawca?
- Wysłane przez Anna Kubicz
- Kategorie Aktualności podatkowe
- Data 17 lipiec
Spis treści:
- Wstęp
- Kto jest zobowiązany do składania oświadczenia?
- Kiedy składa się oświadczenie?
- Gdzie składa się oświadczenie?
- Co zawiera oświadczenie?
- Oświadczenie dla produktu, grupy produktów, dostawy… czy samego dostawcy?
- Na jakich warunkach składa się oświadczenie?
- Podsumowanie
W dniu 29 czerwca 2023 r. weszło w życie Rozporządzenie EUDR, Polsce przepisy zaczną obowiązywać duże firmy od 30 grudnia 2025, a mniejsze podmioty od 30 czerwca 2026 roku. Rozporządzenie to nakłada szereg nowych obowiązków na przedsiębiorców, w tym obowiązek składania oświadczenia o należytej staranności (DDS).
Poniżej wyjaśniam kluczowe zasady dotyczące tego oświadczenia.
Kto jest zobowiązany do składania oświadczenia?
Obowiązek składania oświadczenia spoczywa na:
- Operatorach – czyli osobach fizycznych lub prawnych, które wprowadzają na rynek UE lub wywożą z UE towary lub produkty objęte EUDR.
- Handlowcach – wyłącznie w przypadku gdy nie są uznani za MŚP, czyli średniego lub dużego przedsiębiorcę. Mniejsi handlowcy (MŚP) nie mają obowiązku przeprowadzania pełnego procesu należytej staranności, ale muszą przechowywać określone informacje o dostawcach, nabywcach oraz ilościach sprzedanych lub zakupionych produktów/towarów.
Kiedy składa się oświadczenie?
Oświadczenie o należytej staranności składa się przed wprowadzeniem towaru lub produktu na rynek UE lub przed jego wywozem z UE. Nie jest to dokument składany okresowo (np. raz w roku), lecz w odniesieniu do każdej czynności wprowadzenia lub wywozu.
Innymi słowy, operator lub – w niektórych przypadkach – handlowiec musi złożyć oświadczenie za każdym razem, gdy planuje:
- wprowadzić dany produkt na rynek UE (tj. po raz pierwszy udostępnić go na rynku), lub
- wywieźć produkt z UE.
Gdzie składa się oświadczenie?
Oświadczenie składa się w systemie informacji opracowanym przez Komisję Europejską. Zgodnie z treścią Rozporządzenia EUDR, Komisja tworzy scentralizowany system, w którym oświadczenia przesyłane będą drogą elektroniczną.
Oświadczenie musi zostać przesłane zanim produkt zostanie faktycznie wprowadzony na rynek lub wywieziony – co oznacza, że brak wcześniejszego złożenia oświadczenia uniemożliwia legalny obrót towarem.
Zgodnie z przepisami Rozporządzenia EUDR, w oświadczeniu podaje się:
- Numer referencyjny pozwalający na identyfikację produktu lub partii produktów.
- Dane dotyczące produktu (kod CN, ilość, nazwa handlowa, kraj pochodzenia).
- Dane geolokalizacyjne (dokładne współrzędne GPS działek, na których wyprodukowano surowiec).
- Potwierdzenie, że zostały przeprowadzone procedury należytej staranności i nie ma ryzyka, lub istnieje znikome ryzyko, że produkt pochodzi z terenów związanych z wylesianiem po 31 grudnia 2020 r.
- Potwierdzenie zgodności produktu z odpowiednimi przepisami prawa kraju produkcji.
Oświadczenie dla produktu, grupy produktów, dostawy… czy samego dostawcy?
Rozporządzenie EUDR nie przewiduje możliwości składania oświadczenia wyłącznie „dla dostawcy” jako osoby lub firmy, w oderwaniu od konkretnej partii towaru.
Oświadczenie o należytej staranności składa się zawsze w odniesieniu do towaru lub produktu, który ma być wprowadzony na rynek lub wywieziony. To oznacza, że:
- Nie można złożyć oświadczenia „ogólnego” dla danego dostawcy, które obejmowałoby wszelkie przyszłe dostawy od tej firmy.
- Każda transakcja wprowadzenia towaru na rynek lub wywozu wymaga odrębnego oświadczenia – nawet jeśli dostawca się nie zmienia.
- Kluczowym elementem oświadczenia jest identyfikacja konkretnego towaru (lub partii towarów) wraz z jego pochodzeniem (geolokalizacją). To wyklucza możliwość, aby oświadczenie obejmowało wyłącznie relację z jednym dostawcą, bez powiązania z konkretnym towarem.
Przykład:
Firma A ma stały kontrakt na import oleju palmowego od Plantacji X w Malezji.
Nawet jeśli dostawca jest zawsze ten sam, Firma A musi złożyć odrębne oświadczenie dla każdej dostawy wprowadzonej na rynek UE lub wywiezionej, wskazując w nim m.in. dane geolokalizacyjne tej plantacji i dane dotyczące partii towaru (ilość, kod CN, kraj pochodzenia).
Czy można składać jedno oświadczenie dla większej partii obejmującej wiele dostawców?
Tak – ale tylko w granicach przewidzianych przez EUDR. Można objąć jednym oświadczeniem większą partię produktów, pod warunkiem, że wszystkie partie:
- pochodzą z tych samych działek (identyczne współrzędne geolokalizacyjne),
- mają ten sam kod CN,
- są produkowane w tym samym kraju,
- mają tę samą charakterystykę (gatunek, jakość etc.).
Jeśli dostawa obejmuje surowiec od różnych dostawców z różnych działek, trzeba złożyć osobne oświadczenia lub w oświadczeniu wskazać dane geolokalizacyjne każdej działki – Rozporządzenie wymaga bowiem pełnej przejrzystości co do miejsca pochodzenia.
Oświadczenie = dokument transakcyjny
Warto podkreślić, że oświadczenie o należytej staranności jest w istocie dokumentem transakcyjnym – ściśle związanym z konkretną operacją gospodarczą (importem, eksportem lub wprowadzeniem na rynek).
Nie ma zatem żadnego mechanizmu, który umożliwiałby złożenie oświadczenia raz na stałe dla danego kontrahenta i korzystanie z niego przy każdej kolejnej dostawie.
Na jakich warunkach składa się oświadczenie?
Przede wszystkim należy pamiętać, że oświadczenie można złożyć dopiero, gdy operator/handlowiec zakończył proces należytej staranności i stwierdził, że:
- produkt nie pochodzi z terenów związanych z wylesianiem po 31 grudnia 2020 r.,
- został wyprodukowany zgodnie z prawem kraju produkcji,
- ryzyko jest zerowe lub znikome.
Operator/handlowiec ponosi odpowiedzialność za prawdziwość oświadczenia. Podanie fałszywych danych może skutkować karami administracyjnymi, a w niektórych państwach członkowskich także sankcjami karnymi.
Złożenie oświadczenia o należytej staranności jest koniecznym warunkiem legalnego wprowadzenia na rynek UE lub wywozu z UE towarów objętych EUDR. Kluczowe zasady są następujące:
- Składa się je przed każdą dostawą.
- Może obejmować partię produktów, o ile pochodzą z tych samych źródeł i mają te same właściwości.
- Składa się je wyłącznie elektronicznie w unijnym systemie informacji.
- Operator/handlowiec musi mieć dowody potwierdzające brak ryzyka wylesiania.
Brak oświadczenia oznacza, że towaru nie wolno wprowadzić ani wywieźć.
EUDR wprowadza tym samym jeden z najbardziej restrykcyjnych reżimów należytej staranności w zakresie obrotu towarami na rynku unijnym. Dla przedsiębiorców oznacza to konieczność dostosowania łańcuchów dostaw i systemów compliance, a także przygotowania się na intensywną kontrolę organów krajowych i Komisji Europejskiej.
Anna Kubicz
Anna jest doradcą podatkowym i Partnerem Zarządzającym w Kancelarii LTCA. Ukończyła prawo na Uniwersytecie Warszawskim oraz aplikację adwokacką przy Okręgowej Radzie Adwokackiej w Warszawie. Doświadczenie zawodowe zdobywała w renomowanych kancelariach prawnych i podatkowych, doradzając przy skomplikowanych transakcjach gospodarczych. Koncentruje się na doradztwie z zakresu podatków dochodowych ze szczególnym uwzględnieniem cen transferowych i analiz benchmarkigowych. Zarządzała ponad 300 projektami z zakresu TP. Anna z powodzeniem wdrażała również projekty z zakresu raportowania schematów podatkowych (MDR) oraz systemów compliance. Wykładowca na ponad 300 szkoleniach z zakresu cen transferowych, podatków CIT i VAT, MDR oraz compliance. Regularnie publikuje w prasie branżowej i specjalistycznej. Włada biegle językiem angielskim.