Ulga na sport dla przedsiębiorców
Od 2022 roku w Polsce obowiązuje zestaw ulg podatkowych wspierających szeroko rozumianą społeczną odpowiedzialność biznesu (CSR). Preferencje te skierowane są do przedsiębiorców – zarówno podatników PIT, jak i CIT – którzy ponoszą określone w przepisach wydatki na działalność sportową, kulturalną oraz na wsparcie szkolnictwa wyższego i nauki. W praktyce są to trzy odrębne ulgi, które choć mają pewne elementy wspólne, różnią się zakresem i przeznaczeniem.
Ulga na sport to najszersza z ulg wspierających CSR. Z tytułu ulgi na sport podatnik może pomniejszyć podstawę opodatkowania o 50% poniesionych kosztów uzyskania przychodów związanych ze wsparciem działalności sportowej. Ostateczna wysokość korzyści podatkowej zależy od wybranej formy opodatkowania i statusu podatnika. Przykładowo, podatnik CIT objęty stawką 19% lub podatnik PIT stosujący podatek liniowy 19%, za każde 1 000 zł wydane na sport, może obniżyć podatek dochodowy o 285 zł – z czego 190 zł wynika z ujęcia wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, a 95 zł stanowi ulgę podatkową.
Z ulgi na sport mogą skorzystać przedsiębiorcy finansujący działalność klubów sportowych, stypendia sportowe oraz niemasowe imprezy sportowe. Największe znaczenie mają wydatki ponoszone na rzecz klubów sportowych, przy czym żeby skorzystać z ulgi wspierać można jedynie te kluby, które nie działają dla zysku oraz realizują określone cele, takie jak prowadzenie programów szkolenia sportowego, zakup sprzętu sportowego, organizacja zawodów sportowych lub udział w nich, a także finansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzeń kadry szkoleniowej. Istotne jest, że przedsiębiorca nie może skorzystać z ulgi, jeśli finansuje te działania bezpośrednio – konieczne jest pośrednictwo klubu sportowego. Przykładowo, zakup bobslejów przez przedsiębiorcę bezpośrednio nie pozwoli na skorzystanie z ulgi. Natomiast przekazanie środków klubowi sportowemu na ten cel umożliwi uzyskanie korzyści podatkowej.
Finansowanie działalności sportowej poza klubami sportowymi jest możliwe jedynie w ramach stypendiów sportowych lub wsparcia niemasowych imprez sportowych. W przypadku takich imprez nie ma ograniczeń co do organizatora – kluczowe jest, aby obejmowały one aktywność fizyczną lub intelektualną (e-sport).
W celu skorzystania z ulgi na sport, należy upewnić się, że dany wydatek można w ogóle zakwalifikować do podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Oznacza to konieczność wykazania związku poniesionego wydatku z osiąganymi przychodami, choćby pośredniego. W praktyce administracja skarbowa od lat przychylnie podchodzi do wydatków na społeczną odpowiedzialność biznesu. Warto jednak, aby działania CSR wynikały z przyjętej strategii i planu działania przedsiębiorstwa, co ułatwi ich zaliczenie do kosztów podatkowych. W przypadku sponsoringu kluczowe jest zawarcie odpowiedniej umowy ze sponsorowanym podmiotem.
Należy pamiętać, że darowizny oraz wydatki na reprezentację co do zasady nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu. W tym kontekście istotne jest rozróżnienie między sponsoringiem właściwym a niewłaściwym. W przypadku sponsoringu właściwego firma otrzymuje świadczenie wzajemne, natomiast sponsoring niewłaściwy nie przewiduje ekwiwalentu dla sponsora i zbliżony jest do darowizny, a darowizn nie zalicza się do kosztów podatkowych.
Problematyczne może być również określenie wartości świadczenia wzajemnego – jeśli korzyści sponsora są nieproporcjonalne do nakładów sponsorowanego, mogą pojawić się wątpliwości co do możliwości uznania tych wydatków za koszt uzyskania przychodu. Dodatkowo, wydatki ponoszone w ramach sponsoringu, które mogą zostać zakwalifikowane jako reprezentacja, również mogą budzić kontrowersje. Przykładem jest finansowanie meczu siatkówki, gdzie większość środków przeznaczona jest na przyjęcie dla zaproszonych gości VIP. Choć formalnie mogą one mieścić się w katalogu wydatków kwalifikowanych do ulgi CSR, to nie będą uprawniać do ulgi, jeśli w pierwszym rzędzie zostaną wyłączone z kosztów podatkowych.
