Bony wydawane klientom a PIT
Sprawa dotyczyła Spółki prowadzącej działalność w zakresie handlu detalicznego. Spółka wydaje klientom imienne bony na podstawie procedury tzw. decyzji dobrej woli ("goodwill decision") pozwalające na dokonanie zakupów w sklepach należących do Spółki. Bony wydawane są w czterech przypadkach:
- z powodu przekroczenia czasu przeznaczonego na realizację zadania, np. przy reklamacji,
- z powodu błędów firmy lub pracownika (uzasadniona skarga na pracownika),
- w sytuacjach mających wpływ na utratę dobrego wizerunku firmy lub bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia Klienta, skutkujących utratą klienta.
Ponadto planowane jest także wydawanie bonów na zakupy do nowo otwartego sklepu. Wartość bonów w każdym z przypadków nie przekracza 200 zł – są wydawane w trzech nominałach – o wartości 20 zł, 50 zł i 100 zł. Jednocześnie bonów takich nie może otrzymać pracownik Wnioskodawcy ani osoba współpracująca z Wnioskodawcą na podstawie umów cywilnoprawnych.
Spółka powzięła wątpliwość, czy wartość wydawanych bonów podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT, w związku z powyższym wystąpiła o wydanie interpretacji indywidualnej. Zgodnie ze wskazanym przepisem zwolnieniu z opodatkowania podlega wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł. Zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym. Spółka stała na stanowisku, iż zwolnienie z opodatkowania jest możliwe ze względu na fakt, iż wydawanie bonów służy promocji i reklamie Wnioskodawcy a także nie są one wydawane osobom wskazanym w ww. przepisie.
Dyrektor KIS uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Wskazał, iż chcąc skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT należy spełnić łącznie poniższe warunki:
- świadczenie musi mieć charakter nieodpłatny,
- świadczenie musi pozostawać w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy,
- jednorazowa wartość tego świadczenia nie może przekraczać 200 zł,
- świadczenie nie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby związanej z nim stosunkiem cywilnoprawnym.
Jednocześnie Dyrektor KIS podkreślił, iż definicja promocji i reklamy nie została uregulowana w prawie podatkowym: „W prawie podatkowym brak jest definicji promocji i reklamy. Wskazać jednak należy, że na potrzeby prawa podatkowego pod pojęciem promocji rozumieć należy ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji, obietnic, a także zachęty, skłaniającej do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzających przychylną opinię o firmie. Natomiast reklamę, w oparciu o definicje słownikowe można określić jako rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, w celu zachęty do nabywania towarów i korzystania z określonych usług. Reklama jest to oddziaływanie na zewnątrz na nieokreślonego kontrahenta, jest skierowana i dostępna potencjalnie dla wszystkich, posiada zatem ogólny, anonimowy, powszechny, nieprywatny charakter. Jednakże zasadą jest, że reklama i promocja są skierowane do faktycznych bądź potencjalnych odbiorców tych towarów lub usług w celu zachęcenia ich do dokonania zakupu”.
W związku z powyższym, Spółka spełniła łącznie wszystkie wymagane przesłanki umożliwiające uznanie przekazywanych bonów na rzecz klientów za nieodpłatne świadczenie związane z promocją, a więc w stosunku do nich znajdzie zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT.
