Wykorzystywanie w prowadzonej działalności gospodarczej części własnej nieruchomości mieszkalnej – obliczenie proporcji celem zastosowania współczynnika do obliczenia części wydatków za media, która będzie mogła stanowość koszty uzyskania przychodów.

Aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszty uzyskania przychodów musi spełniać warunki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Tak też, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Jeśli działalność gospodarcza prowadzona jest w nieruchomości, która służy również do celów mieszkalnych to wydzielenie wydatków, poniesionych na potrzeby działalności gospodarczej i tych które przypadają na cele mieszkalne jest utrudnione. Pojawia się pytanie, w jakiej proporcji należy uznać wydatki na energię elektryczną, ogrzewanie, abonament za Internet oraz podatek od nieruchomości za koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej? We wniosku o interpretację podatnik uznał, że do obliczenia proporcji należy przyjąć stosunek powierzchni stanowiącej biuro do powierzchni nieruchomości jednak bez powierzchni stanowiących część techniczną (garaż i kotłownia) i nieogrzewane poddasze. Jego zdaniem, nieuzasadnionym byłoby przyjmowanie do proporcji tej części, która jest nieużywana w sensie mieszkalnym, gdyż sposób rozliczenia zużycia mediów i innych wydatków wskazanych w stanie faktycznym ze względu na specyfikę prowadzonej działalności może być nieadekwatny do rzeczywistości. Wartość ta ma jedynie charakter iluzoryczny, niemiarodajny, który przy uwzględnieniu tej wartości mógłby zaburzyć prawidłowe obliczenie wartości wskazanych wydatków, które mogą być uwzględnione w kosztach uzyskania przychodu. Nie zgodził się z tym DKIS uznając, iż przy obliczaniu współczynnika należy przyjąć całą powierzchnię nieruchomości – mieszkalną, techniczną i poddasze. DKIS uznał, iż niewątpliwie istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami związanymi z używaniem i eksploatacją budynku a prowadzoną działalnością gospodarczą. Dlatego też wydatki te – pod warunkiem ich prawidłowego udokumentowania – stanowić będą koszty uzyskania przychodów w części proporcjonalnie przypadającej na powierzchnię biura zajętej na prowadzenie działalności gospodarczej jednak do całej powierzchni nieruchomości. Tym samym obliczony współczynnik według DKIS będzie niższy niż obliczony według podatnika. Tak więc do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć koszty za energię elektryczną, ogrzewanie, abonament za Internet oraz podatek od nieruchomości w proporcja powierzchni biura do całości powierzchni nieruchomości, czyli z uwzględnieniem również części technicznej oraz poddasza. W mojej ocenie przyjęcie takich wartości zaburza udział kosztów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą w kosztach nieruchomości ogółem. Działanie to jest nielogiczne – przykładowo koszty energii elektrycznej będą wyliczane z udziałem powierzchni nieogrzewanych. Bardziej zasadne wydaje się być przyjęcie do proporcji powierzchni zagospodarowanej na cele mieszkaniowe. Interpretacja z dnia 1.12.2022 r. 0112-KDIL2-2.4011.757.2022.3.MC https://eureka.mf.gov.pl/informacje/podglad/520379 #PIT #JDGwmieszkaniu